در روایتی، ابوبصیر از یاران و اصحاب امام باقر و امام صادق (علیهما‌السلام) نقل کرده‌است که روزی در مسجد نشسته بودیم و درباره احادیث و روایاتی که از امام صادق (علیه‌السلام) شنیده بودیم ، بحث می‌کردیم که به توضیح و تفسیر یکی از آیات قرآن که مربوط به حج بود، رسیدیم. هر کسی چیزی گفت تا نوبت به ذریح محاربی رسید. او جمله‌ای گفت که سبب شگفتی من شد.

ادامه مطلب...

مذهب اباضیه
 تاسیس مذهب اباضیه منسوب به عبد الله اباض تمیمی است عده ای از محققان مذهب اباضی نسبت مذهب خود را به عبد الله اباضی نفی نمی کنند، ولی انتساب آنرا به جابر ابن زید(ابوشعثاء) ترجیح می دهند، وبرآنند که عبد الله در آراء و اعمال خود طبق فتاوای جابر تصمیم می گرفته است. وی در سال 18 هجری در نزدیکی شهر نزوی، مرکز حکومت عمان، به دنیا آمد ودر سال 93 هجری در بصره وفات کرد.
برخی دیگر از محققان بر آنند که مذهب اباضی در اصل دو موسس داشته است: یکی رهبری سیاسی آن را بر عهده داشته است که عبدالله اباض است و دیگری رهبری علمی و فقهی آنرا که جابر ابن زید می باشد.ادامه مطلب...

اباضیه و شیعه
وحدتی که در صدر اسلام بر مسلمانان حاکم بود به سبب وقوع فتنه ها و درگیریها از جمله واقعه صفین ادامه نیافت. پیکار صفین موجب شد که جناح امام علی به دو گروه منشعب شود. گروهی از جمله فرقه شیعه در کنار او ایستادند و یاری‌اش دادند و اقدامات او را تأیید کردند و گروهی دیگر از جمله فرقه اباضیه به سبب پذیرش حکمیّت به مخالفت با علی برخاستند. بنابراین، منشأ این اختلاف شرایط سیاسی بود اما بعداً مسائل عقیدتی را نیز فرا گرفت. شیعه در تقدیس امام علی تا آن جا پیش رفت که معتقد شد او معصوم و از خطا مصون است چون وصی پیامبر خدا می باشد لذا وی را بر دیگر صحابه برتری دادند. آنان به وجوب امامت قائل شدند و‌آن را منحصر به نسل علی در میان اهل بیت دانستند. اما اباضیه، با وجود احترام نهادن به علی [ع] و اعتراف به موقعیت و منزلت اسلامی او، این سخنان را، نپذیرفتند. به عقیده اباضیه، امامت واجب است لیکن اختصاص به اهل بیت ندارد بلکه هر مسلمانی، عرب یا عجم، می تواند عهده دار این منصب شود. ملاک فقط تقواست و اگر از این نظر برابری بود آن گاه قرشی بودن اولویت پیدا می کند. ادامه مطلب...

تفاوت شیعه و مرجئه 
طائفه ای در میان متکلمین بودند به نام «مرجئه» که بحمدالله منسوخ شدند. اینها می گفتند که ایمان اگر درست شد، عمل هیچ اثری ندارد. این هم البته ریشه سیاسی داشت. اینها در زمان بنی امیه بودند و بنی امیه اینها را تأیید می کردند. اینها بدینوسیله می خواستند اعمال سائسین بنی امیه و سلاطین بنی امیه را تصحیح کنند. این مطلب را من نمی گویم، تاریخ می گوید. می گفتند آقا! ایمانت درست باشد، ایمان که درست بود، عمل مهم نیست. عمل کردی کردی، نکردی نکردی، عمل چیزی نیست. بعد از اینکه بنی امیه رفتند، بنی عباس روی خصومتی که با بنی امیه داشتند ریشه مرجئه را زدند ولی با کمال تأسف این فکر مرجئی امروز در دماغ شیعه پیدا شده است، در صورتی که داستانی که می خواهم نقل بکنم ثابت می کند که اصلا عقیده شیعه نقطه مقابل این عقیده بوده، و آن داستان این است: ادامه مطلب...

کتاب: فرق و مذاهب کلامى، ص 276

نویسنده: على ربانى گلپایگانى

درباره مرجئه اصطلاح دیگرى نیز گفته شده است، که زمان آن مقدم بر اصطلاح پیشین است، و آن مربوط به اختلافى است که درباره خلیفه سوم و امام على علیه‏السلام میان مسلمانان رخ داده بود. گروهى به هواخواهى عثمان بر ضد على علیه‏السلام سخن مى‏گفتند، و گروهى به هوا خواهى على علیه‏السلام عثمان را مورد انتقاد و ملامت قرار مى‏دادند. در این زمان حسن فرزند محمد بن (حنفیه متوفاى 95 یا 99 ه) براى حل این اختلاف پیشنهاد کرد مسلمانان از دو خلیفه اول و دوم به نیکى یاد کنند، ولى درباره دو خلیفه دیگر (عثمان و على علیه‏السلام) و کسانى چون طلحه و زبیر که با آنان مخالفت کردند، سخنى نگویند، و حکم درباره آنان را به خدا و روز قیامت واگذارند. ^{(1) ادامه مطلب...}

تاریخچه فرقه مرجئه

دکترمحمدجوادمشکور

آقای حیاتی ادامه مطلب...

زهره جمادی مقدم

رویت خداادامه مطلب...